Het verhaal van Tucha
‘Pluk de dag’, zeg ik tegen iedereen die het maar wil horen. Want het leven wat je kent, kan zomaar over zijn. Dat is mij in ieder geval overkomen.
Van binnen blijf je altijd dezelfde
Ik sportte vier keer per week, ik kookte en bakte taarten, ik hield van mijn werk met ouderen. En van het een op het andere moment was alles wie ik dacht te zijn weg. Ik kreeg een hersenbloeding op mijn 30ste en mijn leven stond stil. Ik kon niet meer praten, niet meer bewegen. Dan denk je wel: wat doe ik nog hier? Wat heeft het voor zin? Dat was, en is nog steeds heel zwaar.
Maar gelukkig heb ik twee mooie zoons waar ik heel trots op ben. Zij zijn de reden waarom ik zo hard werk aan mijn herstel. De oude zal ik nooit meer worden, maar ik ontdek een nieuwe ik. Eentje waarbij ik nog steeds dezelfde persoon ben, maar dan net wat anders. Nu bak ik weer taarten met mijn jongste zoon en hij snoept nog steeds stiekem de kom leeg als ik even niet oplet. Ik ben er nog niet. Ik heb nog een lange weg te gaan, maar Rijndam helpt me er te komen.
Binnenkort krijg ik een rolstoel en ga ik verhuizen naar een gelijkvloers appartement. Dat zijn allemaal hele grote veranderingen, maar ze geven me op een nieuwe manier ook weer wat vrijheid terug.
- oktober 2019
Nooit gedacht dat ik weer chef kon zijn over mijn leven