Het verhaal van Jan
In november 2022 had Jan een kleine ingreep onder narcose, waarvoor hij moest stoppen met zijn bloedverdunners. Een dag na deze ingreep deed zijn rechterarm niets meer en bleek hij een herseninfarct te hebben gehad. Het werd snel erger en zijn hele rechterkant raakte verlamd.
Hij verbleef een week in het ziekenhuis, waar hij gelijk kon beginnen met logopedie en fysiotherapie. Daar vonden ze het tegen het einde zo verrassend goed gaan dat ze een revalidatiecentrum niet nodig vonden. In het ziekenhuis moest hij bewijzen dat hij de weg kon vinden en toen mocht hij naar huis. Jans oudste dochter was in alle staten omdat Jan alleen woont, maar er zat niets anders op. Jan vond het fijn om weer thuis te zijn en kwam in behandeling bij een lokale logopedist. Het ziekenhuis gaf aan dat hij ook multidisciplinair zou kunnen revalideren, dus nam Jan contact op met Rijndam. Gelukkig bleek hij inderdaad een geschikte kandidaat en kon hij met een poliklinisch traject bij Rijndam beginnen.
Boodschappenlijstjes en ander huiswerk
Hij krijgt vooral ergotherapie en logopedie. Vooral logopedist Susan is een vrouw naar zijn hart, ze wist hem goed uit te dagen en dat is voor Jan belangrijk. Jan gaat met zijn vaste team hard aan de slag en zijn spraak ging goed vooruit. In het begin kreeg hij steeds afbeeldingen te zien en moest hij er het juiste woord bij noemen, hij moest boodschappenlijstjes maken, ga maar zo door. Hij kreeg huiswerk mee en deed dat heel trouw. Op het eind van zijn revalidatietraject werd hij weer op HBO niveau getest!
Fietsen is belangrijk voor Jan. In 2009 kreeg hij een hartinfarct, waarna fietsen enorm hielp bij zijn herstel. Een half jaar na zijn infarct fietste hij 4x(!!) de Mont Ventoux op voor onderzoek naar kanker. Zo’n uitdaging wil hij nu weer! Fietsen werd hem echter afgeraden, wegens zijn tragere reactievermogen. “Dus wat doe ik dan…”, grinnikt Jan. Wel heeft hij het heel voorzichtig opgebouwd.
Het idee van weer naar de Pyreneeën gaan motiveerde hem enorm om supergezond te gaan leven. Hij zwoor alcohol en snoep af en verloor kilo’s gewicht. “Ik eet als een beer, maar dan wel de goede dingen”. Hij schreef zich in voor de Ride4Kids challenge en vertelde links en rechts dat hij op de fiets naar de Pyreneeën zou gaan. Geen weg meer terug!
De voorbereidingen waren pittig. Het plannen van dingen is sowieso niet zijn sterkte kant, het kostte hem veel hoofdbrekens en zelfs op de dag van vertrek en tijdens de reis zelf sloeg de twijfel toe. Klopte het allemaal wel? “Op dit punt werd ik keihard geconfronteerd met de beperkingen vanwege m'n herseninfarct. Ook merkte ik dat m'n vergeetachtigheid me parten speelde. Onderweg heb ik meermalen de nodige opladers en snoertjes moeten kopen omdat ik ze had achtergelaten op m'n slaapadres. Wat ik gelukkig niet was verleerd is de omgang met allerlei verschillende soorten mensen en situaties en zelfs de Franse taal lukte me mondjesmaat”.
Je hebt zelf meer invloed op je herstel dan je denkt”.
Jan zette door en met resultaat: in 11 fietsdagen legde hij een afstand van 1643 km af met daarin bijna 9.000 hoogtemeters. De conclusie van Jan: “Je hebt zelf meer invloed op je herstel dan je denkt”.