De Cloudwalker voor dwarslaesiepatienten
Met de Cloudwalker heeft een groep wetenschappers van Erasmus MC, Rijndam en TU Delft een totaal nieuw ‘lichtgewicht exoskelet’ ontwikkeld. Het weegt slechts zes tot zeven kilo, terwijl traditionele exoskeletten al snel 25 kilo wegen. Met de Cloudwalker kunnen mensen met een dwarslaesie straks zich waarschijnlijk weer lopend voortbewegen, wat heel goed is voor hun spieren.
Het exoskelet werkt zonder zware motor of accu’s en moet binnen twee jaar ingezet kunnen worden in de revalidatiepraktijk. Het Erasmus MC, Rijndam en de TU Delft werken samen aan de ontwikkeling van een extreem licht exoskelet, waarmee mensen met een dwarslaesie straks misschien weer kunnen lopen. Het eerste prototype heet ‘Cloudwalker’. Een prothese zoals een kunstbeen vervangt iets wat er niet meer is. Maar een orthese, ook wel exoskelet, ondersteunt iets wat er nog wel is, maar niet meer (goed) functioneert zoals bij een dwarslaesie.
Een allereerste prototype van de orthese, Cloudwalker gedoopt, wordt op dit moment getest door gezonde collega’s en medestudenten van de ontwerpers. Die ontwerpers zijn Gerwin Smit, assistent professor Biomechanical Engineering van de TU Delft, Rutger Osterthun, revalidatiearts in Rijndam en onderzoeker in het Erasmus MC en TU-masterstudent Thomas van Hengel. De Cloudwalker is een mooi voorbeeld van hoe medische en technische experts bij elkaar worden gebracht.
Betaalbaar en gebruikersvriendelijk exoskelet
Het doel van de ontwerpers is om een exoskelet te ontwikkelen waarin mensen met een dwarslaesie kunnen lopen. Het moet tevens licht zijn, gebruiksvriendelijk en betaalbaar. De bestaande exoskeletten zijn gemotoriseerd en zwaar en wegen soms wel 25 kilo. Een cliënt wordt er min of meer in voortbewogen. De Cloudwalker gaat daarentegen maar 6 à 7 kilo wegen. Thomas van Hengel: “Verschil met de bestaande exoskeletten is dat de Cloudwalker gebruik maakt van trekveren. De energie die door de trekveren wordt opgeslagen en teruggeleverd, werkt als een omgekeerde pendule. De gebruiker brengt de veren en daarmee de benen op eigen kracht in beweging door met de romp naar achteren te bewegen.”
Trainingsinstrument revalidatie
Het voortbewegen met de Cloudwalker lijkt wel een beetje op steltlopen. Over een jaar of twee moet de Cloudwalker ingezet kunnen worden als trainingsinstrument voor de revalidatiegeneeskunde. Later kan hij misschien worden gebruikt voor thuisgebruik voor patiënten met een dwarslaesie. Daarvoor is wel nog wat werk aan de winkel, omdat je nu bijvoorbeeld nog niet kunt gaan zitten of opstaan met de Cloudwalker. Maar ook als hulpmiddel voor training is de Cloudwalker al waardevol, weet Osterthun als revalidatiearts. “Voor mensen met een dwarslaesie is het belangrijk dat ze trainen in staande positie.”
Nooit gedacht dat de samenwerking 1+1=3 zou zijn
In deze samenwerking is 1 + 1 gewoon 3. De TU brengt de technische kennis in, Rijndam de medische.
1+1=3
De Cloudwalker is een mooi voorbeeld van samenwerking tussen medische en technische experts. Smits kennis van de werktuigkundige principes van kracht en energie, en Osterthuns kennis van het menselijk functioneren komen hier samen.
Osterthun: ‘In deze samenwerking is 1 + 1 gewoon 3. Gerwin brengt de technische kennis in, ik de medische. Mensen met verlamming hebben geen gevoel in hun benen, dus een orthese brengt risico’s met zich mee. Ik kan bijvoorbeeld meedenken over de materialen: hoe houden die zich op de huid? Kunnen de botten de krachten van zo’n orthese aan? We kennen voorbeelden van orthesen die botbreuken hebben veroorzaakt.’
