Het verhaal van Phaedra
Phaedra leeft al jaren met chronische pijn. Na een lange zoektocht werd ze doorverwezen naar Rijndam Revalidatie. “Ik wilde het goed doen – dus niet alleen wat fysiotherapie ofzo, maar alles erop en eraan. Al snel kwam ik terecht bij revalidatiearts Loes Swaan, en na de intake maakte ik kennis met het hele team. Dat was best overweldigend in het begin, maar ik dacht: hier kan ik alleen maar beter van worden, dit is wat ik wilde.”

Een pittig maar waardevol traject
Het revalidatietraject was intensief: dagen van 9 tot 4, met momenten van rust tussendoor. “Je leert jezelf opnieuw kennen. Welke patronen houd je onbewust in stand? Wat heeft allemaal invloed op hoe ik mijn pijn beleef? Ik had mezelf zo getraind om door te gaan, om geen hulp te vragen. Mijn lichaam gaf allang heel duidelijke signalen, maar ik negeerde ze vakkundig. Om een voorbeeld te geven: ik kreeg de vraag om een frame op te bouwen van buizen. Dat deed enorme pijn en het lukte voor geen meter, het was vroeg in de ochtend en dan ben ik niet op mijn best. De ergotherapeut vroeg: waarom vraag je mij niet om hulp? Nou, dat was dus geen moment in me opgekomen”.
Langzaam leert ze opnieuw ruimte maken voor zachtheid. “Ik wilde gewoon weer lekker kunnen bewegen en lekkerder in mijn vel zitten. Nu sport ik drie keer per week, maar wel met mildheid. Ik weet nu: jij bent je eigen personal trainer. Je moet jezelf prikkelen, zeker – maar wel met beleid.”
Steun, structuur en eigen regie
Het team bij Rijndam paste precies bij haar. “Professioneel, maar ook ontzettend warm, open en menselijk. Ik heb best een traantje gelaten, maar ook vreselijk gelachen. Het mooiste wat ik heb geleerd? Inchecken bij mezelf. Elke zondag plan ik mijn week: werk, nascholing, rust. Gaat dit lukken, hoe voel ik me hierbij, wat moet ik aanpassen? Dat geeft me grip. Het voelt alsof ik nu zelf de regie heb over mijn pijnbeleving.”
Ook thuis veranderde er veel. “Mijn man is schema’s gaan maken voor de kinderen, voor taken in huis. Inmiddels maken we die samen met het hele gezin. En ik neem nu tijd voor mezelf. Even met een boek op de bank, midden op de dag? Dat kan gewoon. Dit traject heeft me laten zien dat zelfzorg geen luxe is, maar noodzaak.”
Fysiotherapeut Martine: "Mooi om te zien hoe de menselijkheid terugkeerde gedurende de revalidatie. Dat Phaedra in plaats van 'kom op, stel je niet aan' zichzelf afvraagt 'maar waarom wil ik dit eigenlijk?' Zij heeft een mooie ontwikkeling doorgemaakt"
“Zonder wrijving geen glans”
Phaedra straalt als ze terugblikt. “Je moet echt bereid zijn om er vol in te stappen. Maar áls je de kans krijgt om zo’n traject te volgen – doe het. Ik ben echt verbaasd hoe ver ik gekomen ben. Ik ben weer de baas over mijn eigen leven. Als ik tegenwoordig ’s ochtends vroeg iets op de grond zie liggen, denk ik: om een uur of 10 ben je de eerste. Die mildheid naar mezelf, dat is mijn winst. En dat voelt zó goed.”